Vroeger komt nooit meer terug

Roman van Hans Manders

Verschenen januari 2016

1977-1981. Zeven jongens uit Brabant en Limburg. Ze studeren aan de universiteit van Nijmegen. De tijd is op drift, maar ze bewonen kamers op een studentengang in een klooster, waar ze in de refter te midden van de kloosterlingen groene soep, blote kindertjes in het gras en andere smakeloze gerechten nuttigen.  Meisjes op hun kamer uitnodigen is toegestaan, maar ze daar laten slapen is ten strengste verboden, evenals Jezusbeelden weghalen op de kloosterzolder.

 

Een half mensenleven later vliegen vijf van de zeven jongens van toen met hun echtgenotes naar Rome. Een van de voormalige ganggenoten blijft vanwege vliegangst in Nederland achter. Nummer zeven hebben ze al meer dan dertig jaar niet gezien. Maar dat hij, de kunsthistoricus, bij een van de monumenten klaar staat om hen rond te leiden, is niet geheel denkbeeldig.

 

'Vroeger komt nooit meer terug' gaat over de wisseling der seizoenen, een onbereikbare geliefde, fases in een mensenleven, haar dat verdwijnt of steeds grijzer wordt,  de schijnbare tijdloosheid van de eeuwige stad. Over de tijd die onherroepelijk voorbij gaat en de poging daar weerstand aan te bieden door er een boek over te schrijven.

Te koop bij bol.com. Zie ook: www.bravenewbooks.nl/hansmanders 

Mooi van ...

Nieuwe bundel Hans Manders (verschenen oktober 2015) 

In maart 2013 werd ik aangesteld als gemeentedichter van Bernheze, een gemeente van zes kernen in het oosten van Noord-Brabant. Een paar weken later verscheen in De MooiBernhezeKrant de eerste aflevering van de rubriek Mooi van Hans Manders. (U leest het goed: alleen de M is anders.)

Op 14 oktober 2015, een dag na de uitschakeling van het Nederlands elftal voor het EK van 2016, stond mijn zestigste bijdrage in DMBK. Tijd voor een jubileum, vond ik.

In de afgelopen tweeënhalf jaar schreef en publiceerde ik gedichten over diverse Bernhezer onderwerpen, van de aanstelling van de nieuwe burgemeester tot de uitreiking van de cultuureducatieprijs 2015. Maar ook over maanden en seizoenen, Nijmegen en Rome, voetbal en wielrennen, een molen en een koe, het leven met en zonder bril, en over de dood natuurlijk. Kortom: over alle onderwerpen die mij als (gemeente)dichter inspireerden.

Sonnetten voeren de boventoon, maar er staan in deze bundel ook andere gedichten, rijmend en niet rijmend. Ze worden allemaal voorafgegaan door een inleiding. Dan weet u waarom ik ze geschreven heb.

Mooi toch!  

Te koop bij bol.com. Zie ook: www.bravenewbooks.nl/hansmanders 

Trappen leiden naar boven

Verschenen, oktober 2013: Trappen leiden naar boven (verhalenbundel)

Tekst achterflap:

Wie een trap opgaat, heeft de bedoeling om boven te komen. Wie dat doel door ingrijpen van buitenaf niet bereikt, kan daar jarenlang door ‘achtervolgd’ worden. Dat geldt in ieder geval voor Bart, de hoofdpersoon uit het lange titelverhaal van deze bundel.

  Wie op verlossing hoopt, hoopt deze eens te vinden. Wie als puber tijdens een vakantie verliefd wordt en een belofte doet, zal deze eens moeten inlossen. En de puber die een gedicht schrijft en het aan zijn leraar Nederlands laat lezen? Is die voorbestemd om later zelf leraar te worden? Of dichter?

  Natuurlijk overkomt het lot de hoofdpersonen in de verhalen van deze bundel. Maar er valt soms ook wel iets te sturen. Een troostrijke gedachte

De dood komt op een doodgewone dag

Oktober 2013: nieuwe bundel verschenen.

Tekst achterflap:

Het was een doodgewone dag toen mijn moeder overleed. (Hoewel, eigenlijk was het voor half oktober wel erg mooi weer.) Voor en na haar dood schreef ik een aantal sonnetten, om het ‘doodgewone’ van haar dood een plaats te geven.

Ik was erbij toen ze overleed en zag hoe dun de grens is tussen dood en leven. Dat gegeven inspireerde mij tot een heuse sonnettenkrans.

Voor en na mijn moeder, op andere doodgewone dagen, overleden een dichter, een zanger, ja zelfs een maanwandelaar. Voor hen en anderen schreef ik een ‘in memoriam’ in sonnetvorm.

En dan sneuvelde, in een doodgewone nacht, ook nog eens een appelboom in de ouderlijke tuin. Een ander zou er zijn schouders over ophalen, ik schreef er een gedicht over. Net als over Maria, de kokkin van hotel Louisiana in Rome, van wie ik niet eens weet wat haar doodgewone dag was.

Kortom, in deze bundel staan zesenveertig sonnetten over de dood en hoe men zich door het doodgewone niet uit het veld moet laten slaan.

De eeuwige stad; Rome in sonnetten

Nieuwe gedichtenbundel verschenen: De eeuwige stad; Rome in sonnetten (juli 2013)

Bibliografie:
De laatste kans, jeugdroman (1995); eigen beheer (2012)
Bestemming onbekend, jeugdroman (1997); uitgeverij Ploegsma
Het dilemma, jeugdroman (1998); eigen beheer (2012)
Wij willen een konijn, kinderboek (2000); uitgeverij Zwijsen
Roos wil lang haar, kinderboek (ca. 2002); eigen beheer (2012)
Prins Spruit, kinderboek (ca. 2002); eigen beheer (2012)
De kou verdrijven, 60 sonnetten (2003); uitgeverij Marven
Staalkaart, gedichten licht en halfzwaar (2007); uitgeverij Marven
Ilja, Het lot van een dromer, kinderboek (2008); uitgeverij Boekscout
Karel en Elegast, bewerkt in ollekebollekes (2009); uitgegeven door Zaait Eendracht
De neus van meester Bolmers, columns en jeugdverhalen (2010); eigen beheer
Mijn bril, columns 2007-2009 (2010); eigen beheer
Het leven gaat van A tot Z, sonnetten 2003-2010 (2010); eigen beheer
Licht werk, gedichtersjes (2010); eigen beheer
Brabant in honderd limericks (2010); eigen beheer
Als water dan stroming, vrije verzen 2006-2011 (2012); eigen beheer
Alles komt goed, liedteksten 1988-2011 (2012); eigen beheer
Een nieuw begin, gedichten 2011 (2012); eigen beheer
Weg uit de Waterstraat, gedichten en columns (2012); eigen beheer

Weg uit de Waterstraat

Weg uit de Waterstraat

November 2012