Oktober 2013: nieuwe bundel verschenen.
Tekst achterflap:
Het was een doodgewone dag toen mijn moeder overleed. (Hoewel, eigenlijk was het voor half oktober wel erg mooi weer.) Voor en na haar dood schreef ik een aantal sonnetten, om het ‘doodgewone’ van haar dood een plaats te geven.
Ik was erbij toen ze overleed en zag hoe dun de grens is tussen dood en leven. Dat gegeven inspireerde mij tot een heuse sonnettenkrans.
Voor en na mijn moeder, op andere doodgewone dagen, overleden een dichter, een zanger, ja zelfs een maanwandelaar. Voor hen en anderen schreef ik een ‘in memoriam’ in sonnetvorm.
En dan sneuvelde, in een doodgewone nacht, ook nog eens een appelboom in de ouderlijke tuin. Een ander zou er zijn schouders over ophalen, ik schreef er een gedicht over. Net als over Maria, de kokkin van hotel Louisiana in Rome, van wie ik niet eens weet wat haar doodgewone dag was.
Kortom, in deze bundel staan zesenveertig sonnetten over de dood en hoe men zich door het doodgewone niet uit het veld moet laten slaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten